Opinie
Ronde van Vlaanderen binnenkort werelderfgoed?
Naar aanleiding van de voorstelling van de trofeeën voor de winnaars van de Ronde, lanceerde de burgemeester van Brugge het idee om de Ronde te laten erkennen als immaterieel werelderfgoed. Deze mogelijkheid bestaat binnen de UNESCO-conventie betreffende de bescherming van immaterieel cultureel erfgoed van 17 oktober 2003. In 1961, het jaar dat hij stierf, schreef Karel Van Wijnendaele:”In 1913 was de Ronde een klein, mager, schamel jongetje en werd een reus.” Karel Van Wijnendaele was in de eerste plaats een mislukt renner, die zijn brood verdiende als journalist, maar met een ongelooflijke passie voor het wielrennen. Toen hij in 1912 medeoprichter werd van het blad Sportwereld, kreeg hij de kans om zijn grote droom waar te maken. In de voetsporen van zijn grote voorbeeld Henri Desgrange, de oprichter van de Ronde van Frankrijk, gaf hij in 1913 het startschot van de eerste Ronde van Vlaanderen. Het ging met vallen en opstaan en de beide wereldoorlogen gooiden roet in het eten. Waar andere wielerwedstrijden één voor één verdwenen, hield de Ronde echter stand, dankzij de koppigheid van Karel Van Wijnendaele. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de Ronde van Vlaanderen uit tot de belangrijkste wielerkoers in Vlaanderen. Eind jaren ’80 tenslotte, kreeg de Ronde haar actuele gezicht en professionele structuur. De Ronde van Vlaanderen is een sportevenement geworden met wereldfaam. De Ronde is echter veel meer dan een sportevenement. Wielrennen zit de Vlaming als het ware in het bloed. De wedstrijd is dan ook elk jaar een waar volksfeest en dat is het al decennia lang. De stad Brugge heeft aangekondigd het dossier voor erkenning door UNESCO te zullen opstarten, maar zal de steun van de Vlaamse overheid daarbij zeker kunnen gebruiken. Vanuit het Vlaams Parlement en als fervent wielerliefhebber, zal ik dit initiatief dan ook ten volle ondersteunen. |
||
Gepubliceerd op: 23-03-2010 |
||
![]() ![]() ![]() ![]() |
||